door CHEMOTHERAPIE of een vorm van ALOPECIA het is altijd aangeraden om de oorzaak van je haarverlies eerst te laten vaststellen door een arts.
Een van de meest voorkomende haaraandoeningen waarvan er verschillende vormen zijn en kan voorkomen zowel bij mannen als vrouwen op elke leeftijd.
ALOPECIA heeft verder geen invloed op je gezondheid maar vanwege de gevolgen voor je uiterlijk kan ALOPECIA wel een flinke belasting zijn.
Pleksgewijze haaruitval met ronde/ovale kale plekjes. Het verloop van ALOPECIA AREATA is grillig en onvoorspelbaar, soms komt het haar snel weer terug (zelfs na een volledige kaalheid), soms gedeeltelijk en soms duurt het lang of blijft het zelfs helemaal weg.
Wimpers wenkbrauwen, nagels en baard kunnen ook aangetast worden. De plaatsen waar geen kale plekken zijn, zijn de haren normaal bezaait.
Hoe langer het haar wegblijft hoe kleiner de kans op herstel.
De lichtere vorm van ALOPECIA AREATA gaat in 80% van de gevallen weer over.
Bij ALOPECIA AREATA blijven de haarwortels aanwezig waardoor spontaan herstel mogelijk blijft. Het is belangrijk uw hoofdhuid goed te laten verzorgen en een dermatoloog te raadplegen.
ALOPECIA kan ook ernstigere vormen aannemen zoals ALOPECIA TOTALIS (al het hoofdhaar) en ALOPECIA UNIVERSALIS ( hoofd en lichaamsbeharing).
Over het algemeen is men het erover eens dat het bij ALOPECIA AREATA om een storing in het immuunsysteem gaat. Je immuunsysteem valt als het ware je eigen haarwortels aan.
Erfelijk, hormonaal en doorgaans aangeduid als ‘mannelijke kaalheid’ komt thans voor zowel bij mannen als bij vrouwen en kan al ontstaan in de puberteit. Het is een onomkeerbaar proces, haar dat weg is blijft weg.
Herkenbaar bij deze vorm van alopecia is dat bij mannen het haar eerder door een terugwijkende haargrens, inhammen en op de kruin minder wordt en het vrouwelijk patroon eerder tot uiting komt door een op het bovenhoofd verdeeld dunner wordende haarinplanting vaak dominant op de scheidingslijn en kruin.
Enkele mogelijke oorzaken van alopecia androgenetica zijn erfelijkheid en verouderingsverschijnselen, overgevoeligheid van de haarzakjes voor het mannelijke hormoon dihydro-testosteron (DHT), toename van het mannelijk hormoon tijdens de overgang, ijzertekort of een aangeboren afwijking ad bijnierschors.
FRONTAL FIBROSING ALOPECIA (FFA)
FFA is een zeldzame vorm van de veelvoorkomende huidaandoening Lichen Planopilaris en komt het meest voor bij vrouwen in de menopauze.
De haarwortels op het voorhoofd en in de wenkbrauwen raken ontstoken en het haar valt uit. Bij lichen Planopilaris begint de haaruitval rond de kruin en bij FFA langs het gezicht/voorhoofd (symmetrische band voorhoofd). Waar het haar weg is komt het bij FFA niet meer terug.
Het is altijd van belang om bij een actieve aandoening een dermatoloog te raadplegen.
CICATRICIALIS/ LITTEKEN ALOPECIA
Is een vorm van kaalheid die optreedt op plaatsen waar er zich littekenweefsel vormt.
Doordat er geen haargroei plaatsvindt bij littekenvormingontstaan er kale plekken, afhankelijk van de omvang van de littekens.
Als er ernstig littekenweefsel is opgetreden is het onwaarschijnlijk dat er nog haar terug groeit.
Littekenvorming kan optreden door verbranding, verwonding, radio therapie, infectie (bv lupus), schimmelvorming en aangeboren afwijkingen ect.
.
ALOPECIA DIFFUSE
Is een overmatige haaruitval en meestal tijdelijk. Geen kale plekjes maar een verspreide haaruitval. Soms komt deze haaruitval onverwacht en soms is deze haaruitval ook het eerste signaal dat er iets aan de hand is.
Leid praktisch nooit tot een volledige kaalheid en meestal groeit het haar nadien weer bij. Raadpleeg steeds je arts de behandeling bestaat uit het aanpakken van de oorzaak! Na het bestrijden van de oorzaak kan de haargroei zich herstellen.
Een verstoring in het haargroei proces kan het gevolg zijn van bepaalde medicatie, onvoldoende werking van de schildklier of hypofyse, na zwangerschap, extreem dieet, extreem stressvolle periodes ect.
De haaruitval kan 3 tot 4 maanden erna doorgaan.
Het dwangmatig uittrekken van de haren waardoor kale plekken ontstaan.
Doordat men aan de eigen haren trekt en de kale plekken zichtbaar worden voor de medemens heerst er vaak een gevoel van schaamte omdat ze zelf aan de basis liggen van het haarverlies, toch gebeurd het haartrekken ook vaak onbewust en/of door andere psychologische triggers.
Het haar krijgt niet altijd de kans om zich goed te herstellen waardoor een haarwerk dragen hierbij een hulpmiddel kan zijn.
CHEMOTHERAPIE
De medicatie die bij een chemo wordt ingezet, kan haaruitval als bijwerking hebben. Er zijn drie mogelijke gevolgen die meestal beginnen in twee tot drie weken na de eerste chemokuur: geen haaruitval, dunner en doffer wordend haar of het haar valt volledig uit.
Of het haar bij een chemo uitvalt daar kan uw arts u overadviseren, dit hangt af van de soort medicatie.
De meesten mensen krijgen na een aantal maanden hun eigen haar weer terug. Het kan er in het begin wel anders uitzien: een donkerder kleur, een andere structuur. Soms zijn er blijvende veranderingen.
BESTRALINGEN/RADIO THERAPIE:
Haaruitval is een van de bijwerkingen van radiotherapie op je hoofdhuid. Op de bestraalde plek(ken) op je hoofdhuid valt het haar geleidelijk uit, meestal ga je dit na enkele weken merken, het haar eromheen blijft intact, dat geldt ook voor je wenkbrauwen, wimpers en evt, baardhaar.
Afhangend van de duur en intensiteit van de bestraling herpakt zich de haargroei normaal wel binnen enkele maanden tot een half jaar.
Kaalheid ontstaan door brandwonden. De haarwortels en follikels zijn blijvend beschadigd waardoor geen nieuw haar aangemaakt wordt. Huidtransplantaties kunnen de schade in het haar niet verminderen.
